|
ก่อนบวช
พระเจ้าข้า
ลูกเห็นพระสงฆ์นักบวชบางท่านขัดตาจริงๆ ทำอะไรไม่เห็นมีท่าทีแสดงออกสมอยู่ในฐานะนี้เลย คนที่อยู่รอบข้างบางคนเขาก็เอือมระอา แต่ก็ไม่กล้าพูด ก็ได้แต่มาบอกเล่าพูดคุยกับลูก ลูกสัญญาว่าจะไม่ทำอย่างนั้น...คอยดู
วันบวช
พระเจ้าข้า วันตื่นเต้นยินดีที่รอคอยได้มาถึง หลายปีที่ลูกเรียนรู้ฝึกฝนตนเองกำลังจะผ่านไป คนมากหน้าหลายตาช่วยกันจัดงาน
คนมากมายมาร่วมงาน บทเพลงเริ่มพิธีดังก้องพร้อมกับความชื่นชมยินดีในการกล่าวต้อนรับ เวลาที่ลูกนอนหมอบราบที่พื้น ลูกต้องการมอบชีวิตทั้งหมดแด่พระองค์
ลูกปกมือถ่ายทอดธารพระพรแก่ทุกคน มาลัยชื่นชมที่คอ คำว่า คุณพ่อ ทำให้หัวใจลูกคิดถึงความยิ่งใหญ่แห่งฐานันดรที่ทุกคนเคารพ
การได้พบทักทายกับใครต่อใครในวันนั้นช่างมีแต่ความสุข เย็นวันนั้นเหน็ดเหนื่อย แต่ลูกก็ได้แต่ขอบคุณทุกคนที่ทำให้งานต่างๆ ผ่านไปด้วยดี
บทภาวนาหลังบวช ณ วันหนึ่งที่อ่อนแรง
บนเสื่อที่พอจะนุ่มบ้าง ฉันเพ่งมองไปที่กางเขน
พระเจ้าข้า...
ก่อนบวชลูกตำหนิใครต่อใคร
แต่เมื่อเวลาผ่านไปลูกกลับทำไม่ดีจนใครต่อใครก็ตำหนิลูก ลูกเพิ่งรู้ว่าหลายคนที่ลูกตำหนิในอดีต กลับเป็นคนที่เอาจริงเอาจัง เสียสละในหน้าที่การงานมากกว่าลูกเสียอีก
ในวันที่บวช ลูกขอบคุณครูบาร์อาจารย์และทุกคนที่ช่วยเหลือลูก
ลูกสำนึกในสิ่งดีที่ซื่อง่ายที่ทุกคนมอบให้ แต่เวลานี้ลูกกลับขาดความเคารพท่านเหล่านั้น ลูกเรียกร้องทุกอย่างตามใจตนเอง มันต่างจากเวลาที่ลูกหมอบราบถวายชีวิตแด่พระองค์และมวลชนในวันบวชแทบสิ้นเชิง
วันนั้นลูกนอนมองพระองค์ที่กางเขนอย่างทรนงในความคิดที่จะก้าวย่างอย่างมั่นใจ
มันเป็นอุดมการณ์ที่ยิ่งใหญ่
วันนี้ลูกนอนมองพระองค์ที่กางเขนอย่างอ่อนล้ากับเวลาที่ผ่านไปเพราะความหยิ่งยโส
พระองค์คงเห็นแล้วว่าน้ำตาลูกกำลังไหลอย่างอ่อนแรง บัดนี้มันไม่ใช่ท่าบังคับที่ต้องนอนราบกับพื้นในวันบวช แต่เป็นสภาพอันแท้จริงที่ลูกอยากมอบชีวิตจริงๆ แด่พระองค์ โปรดสอนและนำทางลูกตามน้ำพระทัยเถิด พระเจ้าข้า.
พฤหัสบดีที่ 18 มิถุนายน 2550/2009
|
